Relax dag...
Ook vanmorgen gaat de wekker om 8 uur af, deze keer geen nachtelijke taferelen meer. Het ontbijt is als gisteren weer heerlijk maar Wilma heeft het niet, wat thee en twee croissantjes is alles wat
wordt weggewerkt. Ze is moe, heeft last van haar keel en besluit vandaag maar eens niet te roken, heel verstandig.
Vandaag komt Yugan niet vroeg naar ons toe. Hij moet werken en vanmiddag haalt hij zijn vrouw en twee kinderen op. Zijn vrouw Abby is morgen jarig en hij verrast haar met een overnachting in het
Hilton. Wij kunnen onze eigen weg gaan want Dave die zich ook al niet lekker voelt gaat voor een massage in het hotel. Wij besluiten een stuk te gaan wandelen. Via de parkeergarage van het hotel
naar het station en het winkelcentrum er achter. Tijdens de wandeling tegen een parfum en tasjes outlet aangelopen. Een fles Angel voor 160 RM is niet duur dus die gaat in de pocket.
Omdat Dave maar 90 minuten massage had en Yugan ook naar het hotel zou komen, de wandeling kort gehouden, het was leuk om voor het eerst zelf even onze weg te kiezen.
Yugan is gearriveerd met zijn familie en vraagt of we naar de 33e etage willen komen. De ontmoeting met Abby en de kinderen is hartelijk. De kinderen - nagenoeg even oud als Zoë en Levi - zijn
schattig.
We gaan de stad in...
OK, mijn gestel is niet volledig ingericht op Maleisië en de interne wekker loopt om 4:15 uur af, niet helemaal de bedoeling. Ik ga naar beneden voor een peuk en een bak koffie. Wilma die wakker is
geworden appt met de vraag waar ik ben om 6:15 uur. Ze was geschrokken en dacht dat ik de sleutel was vergeten, niet dus en ze slaapt na mijn terugkomst weer door totdat de 'echte' wekker afgaat om
8 uur. Het ontbijt wordt geserveerd tot 10 uur.
De ontbijtzaal is waanzinnig, elke counter heeft zo z'n eigen identiteit voor mensen uit India, Japan, China, Maleisië en algemeen internationaal. Het is zo veel van alles en we laten het ons
smaken. Dave heeft zich overeten en heeft daar nog uren later last van.
Na het ontbijt komt ook Yugan naar ons toe en we gaan de stad in. De eerste stop is een klein winkelcentrum met voornamelijk Indiase winkels. Voor de ingang van het winkelcentrum staat een mooi
versierde kerstboom en Wilma poseert. Lachen....het is boven de 30 graden celsius.
We worden door Dave meteen aangespoord om spullen te kopen zoals een Sarong, het is vrouwen niet toegestaan om hun lichaamsdelen te tonen op openbare plaatsen zoals het Langkawi strand de komende
dagen.Ook worden er nog een tweetal shirts, een hoed tegen de zon en een jurk gescoord. Ook het thuisfront wordt niet vergeten en een cadeautje voor Zoë gaat mee terug naar het hotel later
vandaag.
Wisage die inmiddels ook in het winkelcentrum is aanbeland neemt - zeer tegen de zin van Dave in - Yugan mee naar een plek waar bier kan worden besteld, Wij vervolgens onze weg langs de winkeltjes
en als we uiteindelijk weer vertrekken gaan we naar een zeer groot winkelcentrum Pavillion, voornamelijk omdat deze zeer mooi in de Kerstversiering is gezet. Het heeft nog een reden zo blijkt, de
Twin Towers zitten op loopafstand en dat was dus uiteindelijk het doel.
Tijdens onze wandeling door besluit Dave dat er nog even een bezoek moet worden gebracht aan een winkel met fotocamera's, hij wil mij dat graag cadeau doen en vindt het ook leuk als deze veel wordt
gebruikt tijdens onze vakantie. Ook al heb ik er best veel moeite mee ne tracht ik hem op andere gedachten te brengen, de camera wordt aangeschaft.
Het bezoek aan de Twin Towers gaat niet door omdat het werkelijk met bakken naar beneden komt, Ook het onweer maakt dat het bezoek moet worden verschoven. Het is immers veel leuker om veel te
kunnen zien vanaf één van de hoogste gebouwen ter wereld.
We blijven dus eigenlijk te lang in de bar in het winkelcentrum en Dave heeft de pest er in, zijn bedoeling valt letterlijk in het water.
We weten in een Chinees restaurant Hakka vlakbij het winkelcentrum samen met onze nieuwe vriend Siva. Hij is behalve een lopende infozuil. Hij weet werkelijk waar alle winkels zitten in het
Pavillion, schier onmogelijk zou je denken maar hij brengt er erg veel tijd door. Hij is ook degene die het restaurant aanbeveelt, opnieuw heel erg lekker.
Bij terugkomst in het hotel nog even naar de Zeta bar maar de band die ook de avond ervoor aan het spelen is heeft de geluidssterkte opgeschroeft. Na één wijntje besluiten we te verhuizen naar de
lobby voor een laatste afzakkertje. Het is goed geweest voor vandaag.
In de hotelkamer verwent Wilma nog even de voetjes en duikt het bad in. Relaxed met een wijntje why not....!!
Het is bijna 2 uur als na het telefoongesprek met het thuisfront het licht uitgaat, morgen een nieuwe dag.
Waanzinnig reisschema
We zijn vroeg gearriveerd in het hotel dus inchecken kan nog even niet. Helemaal niet erg, we hebben de tijd en om jetlag te voorkomen moeten we nog even doortrekken naar de avonduren.
Of we trek hebben in een Chinese lunch? Nou, geen idee wat dat is maar het blijft een vreemd idee om 's morgens noedels met zeevruchten te eten en "Spring tea" thee te drinken dat door een ober op
traditionele manier wordt ingeschonken.
Okay.....we zitten dus in het Hilton, we drinken thee en eten Chinees....what's next?
Dave en Yugan vertellen ons een deel van het reisschema. Op 19 december gaan we naar Penang in het noorden van Maleisië met één overnachting en dan drie dagen naar het tropisch eiland en paradijs
Langkawi.
Het kan gewoon niet mooier zijn bedacht, we gaan het allemaal beleven in de komende dagen. Op 23 december zijn we weer terug voor de voorbereiding van Kerstavond en Kerstdag.
We drinken wat aan de bar en kletsen natuurlijk wel wat af. Het is fantastisch als je naar de natuur kijkt, de temperatuur is warm, uiteraard, maar het is best goed te doen met de luchtvochtigheid.
Overal airco is vanzelfsprekend, soms best fris te noemen.
In de loop van de middag vernemen we - terwijl we bij de swmming pool zitten op de 8e etage zitten - dat de kamers klaar zijn en de nieuwe verrassing is dat Dave ook in het hotel blijft slapen.
Ongelofelijk aardig dat hij samen met Yugan ons meeneemt in de eerste dagen van onze vakantie, We zitten op kamer 2014 en dat is dus de 20e etage (het hotel telt maar liefst 35 etages).
We ontvangen de digitale sleutel en gaan met z'n allen naar onze kamer. Na het openen van de deur blijkt dat ze een suite hebben gereserveerd. Een mooie grote hotelkamer met bad en een waanzinnig
uitzicht over een deel van Kuala Lumpur. Opnieuw zo'n mooie verrassing. Het hotel komt nog met cadeautje voor onze "Honeymoon", hahaha.....geweldig....!!
We zijn moe maar de verrassingen blijven zich opstapelen, ook Wisage komt naar ons toe. De schrik van Dave want zijn invloed op Yugan is nogal aanwezig. Het duurt dan ook niet lang eer het stevig
drinken gaat beginnen, zo kennen we die twee van de toeristische dag in april in Nederland, die gasten kunnen er wat van.
Aangezien we op uitnodiging van Yugan onze kamer hebben gekregen hebben we ook toegang tot de 33e etage, de Executive Floor en tussen 16 en 18 uur kunnen we daar eten en drinken. Het eten is
geweldig en eerste whisky's worden weggewerkt. Dit onder het motto niet alleen Nederlanders houden van gratis, ook onze Maleisische vrienden. We lachen wat af en na 18 uur gaan we naar de Zeta Bar
op de 5e etage van het hotel.
Er wordt een fles whisky geserveerd maar Dave vraagt ons mee te gaan naar de lobby voor een leuke verrassing. Nu kan ik wel iets bedenken want Puni heb ik al telefonisch gesproken en de enige
mensen die ik ken zijn neef Jugan, zijn vrouw Diana en hun zoontje die ik in 2010 heb rondgereden in Nederland. Het blijkt zo te zijn en het is een ontzettend leuk wederzien.
Na de ontmoeting die zo'n uurtje duurde weer terug naar de Zeta bar maar de lichtjes gaan langzaam uit. De energie is op om ca. 23 uur en we moeten onze extra kingsize bed op. Slapen en alles
verwerken.....
Wat een ontvangst
Enigszins teleurgesteld over de mislukte aankopen op zoek naar de uitgang. Er zijn er - voor zover we kunnen zien - een viertal, welke moeten we nemen? We kiezen voor Exit 3 en dan maar kijken of
Dave en Yugan er zijn. We hebben blijkbaar goed gekozen want ze staan er en we krijgen een warm welkom. Nu eerst even een peuk, er is niet gerookt gedurende de afgelopen 17 uur. Vliegen is dus goed
voor je gezondheid.
De auto staat in de parkeergarage en ze dachten dat we met één koffer zouden komen, niet dus. De auto is groot maar onze koffers passen er net in. Na het vertrek blijkt dat Yugan geen
snelheidslimiet kent, we scheuren richting Kuala Lumpur en zijn er daar eigenlijk best snel ondanks een aantal files en tweetal tol betalingen. Het vliegveld ligt toch op zo'n 70 km van Kuala
Lumpur.
We weten nog niet wat ze hebben georganiseerd voor ons maar dat veranderde snel toen de auto werd geparkeerd voor het Hilton hotel in Kuala Lumpur. Wat een start van een drieweekse vakantie.
Dubai is mooi zeggen ze....
Ja, het is donker als we aankomen in Dubai dus zien we er niet veel van. De temperatuur is wat anders dan bij vertrek, zo'n 29 graden maar het vliegveld is voorzien van airco, heerlijk, de kou zijn
we drie weken kwijt.
In Dubai vinden we onze weg vrij eenvoudig, we hebben door de "tailwind" zelfs wat langer dan het geplande uurtje. Bij aankomst van de gate kunnen we zelfs al "boarden", lekker snel, houden we wel
van.
Deze keer staat een A380-800 gereed en die is een stuk groter en dat merk je. Een ongelofelijke hoeveelheid mensen staat te wachten. Er blijft geen stoel leeg, vrijwel alle plaatsen zijn bezet en
dus ook de derde naast ons. De jongeman sluit snel zijn spullen aan en we hebber er geen 'kind' aan.
Er wordt iets omgeroepen, geen flauw idee wat maar als de sterwardessen met spuitbussen voorbij komen blijkt dat ze insecticide spuiten. Een voorproefje van het leven in het oosten, het meurt als
een gek maar ach....!
De reis duurt nu wat langer dan gepland, zo'n 6,5 uur en besluiten om een spelletje Yahtzee te spelen, grappig om zo de tijd te doden in het inmens grote vleigtuig maar het werkt goed. Als we het
spelletje verlaten zijn we al een aardig eindje op weg.
Wilma kan als bekend de ogen makkelijk sluiten maar dat geldt niet voor mij. De ruimte is te beperkt om er gemakkelijk bij te gaan zitten. Tijdens het spelletjes komen de sterwardessen het eten en
drinken brengen. Net als de maaltijd naar Dubai toe is het eten zeer goed te doen, deze maaltijd vinden we zelfs lekker....!! :)
Net als in Dubai kunnen we de landing vanuit onze stoel zien. Via de schermpjes en de camera in de neus van het vliegtuig. Best grappig, nog nooit eerder gezien.
Na de perfecte landing op zoek naar whisky en sigaretten ook voor Dave.....en uiteraard onze koffers. Het valt niet mee om ze te vinden op het grote vliegveld maar de hollandse mond helpt.
The journeys begins....
De wekker staat vroeg en we slaan het ontbijt over, we eten wel wat op het vliegveld, de bus staat klaar om 7 uur.
Benieuwd of de hippies er nog (of al) zijn en hoe het inchecken gaat vandaag, we zijn al online ingechecked dus lang mag het niet duren. Het blijkt zo te zijn, zelfs een aparte incheck lane voor
degenen die hetzelfde hebben gedaan.
De spullen worden gecontroleerd en de douane doet het tegenwoordig ook mbv apparatuur. Je paspoort verdwijnt in de machine en je kop wordt gescand. Effe wennen maar het gaat soepel. De vakantie kan
nu echt gaan beginnen, we moeten de tijd doden tot vertrek om 10:35 uur. Geen probleem, lekker broodje en kop koffie.
De boeing 777-300 staat klaar, best een groot vliegtuig en met Emirates hebben we beide ook nog nooit gevlogen. De crew ontvangt ons vriendelijk en we zitten zonder derde persoon op rij 40. De
tocht gaat volgens de captain korter duren dan gepland, zes uurtjes vanwege de wind in de rug.
We redden ons met de filmpjes die iedereen zelf kan uitzoeken. Koptelefoon, deken en kussentje zijn standaard spullen die je kunt gebruiken en liggen klaar op je stoel bij binnenkomst.
Chaos op Schiphol
Nou, dat hebben wij weer, chaos op Schiphol....!!!
https://www.telegraaf.nl/nieuws/1945485916/chaos-dreigt-op-schiphol-komend-weekend
We gaan er effe tussenuit...
De dag voor vertrek vanuit Apeldoorn. Het is grijs, koud en erg nat, de weermensen zeggen dat het te warm is voor de tijd van het jaar. De weerapp geeft 6 graden aan met een gevoelstemperatuur van
3 graden. Dat zal de komende dagen wel gaan veranderen.
Om 13 uur staat de Marco Topfer met zijn taxi voor de deur, hij brengt ons naar het NS station in Apeldoorn. De eerste etappe naar Schiphol gaat via het Ibis hotel in Schiphol-Rijk.
Als de boeren - net als gisteren op vliegveld Eindhoven - gaan demonstreren dan gaan we nog wat beleven.
De koffers zijn gepakt, de reispapieren in de handbagage en de vluchten van Amsterdam-Dubai en Dubai-Kuala Lumpur zijn ingechecked. De voor ons nieuwe beleving op zo'n 14 uur vliegtijd gaat
beginnen.
Groetjes Wilma & Ed
